Hemelse woorden
Bidden met hemelse woorden
Bijzondere woorden rechtstreeks uit het hart, alleen wel zonder te weten wat je zegt of zingt. Of zoals een priester ooit zei: “Heerlijk geestelijk brabbelen”. Beiden mooie beschrijvingen van tongentaal. Voor wie al in tongentaal -of in meervoud: tongentalen – spreekt is dit een mooi geschenk, een prachtige ervaring. Voor wie dat nog niet doet vaak een frustratie. Hoe vaak heb je er om gevraagd en toch niet ontvangen? Misschien twijfel je wel of tongentaal wel aan jou gegeven is. En waarom is het spreken in tongentaal nou zo belangrijk? Wat mis je als je het niet kan? Op die vragen wil ik in dit artikel antwoorden geven.
Wil je het fenomeen ”tongentaal” goed behandelen dan moet je beginnen bij de eerste keer dat mensen in tongentaal gingen spreken. Wat was toen de aanleiding? Het verhaal over tongentaal begint met Jezus, die vlak voordat Hij naar de Hemel ging zijn discipelen bij elkaar roept en hen de volgende opdracht mee geeft: “En toen Hij met hen samen was, beval Hij hun dat zij niet uit Jeruzalem weg zouden gaan, maar de belofte van de Vader zouden verwachten, die u, zei Hij, van Mij gehoord hebt; want Johannes doopte wel met water, maar u zult met de Heilige Geest gedoopt worden, niet lang na deze dagen. Zij dan die samengekomen waren, vroegen Hem: Heere, zult U in deze tijd voor Israël het Koninkrijk weer herstellen? En Hij zei tegen hen: Het komt u niet toe de tijden of gelegenheden te weten die de Vader in Zijn eigen macht gesteld heeft, maar u zult de kracht van de Heilige Geest ontvangen, Die over u komen zal; en u zult Mijn getuigen zijn, zowel in Jeruzalem als in heel Judea en Samaria en tot aan het uiterste van de aarde.” (Handelingen 1:4-8).
De discipelen moesten wachten van Jezus. Wachten om bekrachtigd te worden. Zelf denk ik dat deze opdracht de nodige vragen bij hen heeft opgeroepen. Immers zij waren al een keer door Jezus uitgezonden. Ze hadden toen de autoriteit gekregen om boze geesten te verdrijven en om elke ziekte en elke lichamelijke kwaal te genezen (zie Matt. 10:1). Ook had Jezus al een keer op hen geblazen en gezegd “Ontvang de Heilige Geest” (zie: Johannes 20:22). Ze hadden dus al het nodige meegemaakt in het werk van de Heilige Geest. De vraag die bij hen moet hebben geleefd is: Waarop moeten we precies wachten?
Waarschijnlijk dachten de discipelen aan een soort profetische gaven die ze zouden ontvangen. Vanuit het Oude Testament was dat immers gebeurde als mensen aangeraakt werden door de Heilige Geest. We kunnen dit lezen bij Mozes (Numeri 11:25-26), bij Saul (1 Samuël 1920-24) en ook bij de bekende profetie van Joël die Petrus aanhaalt met Pinksteren. Ook daar wordt het werk van de Heilige Geest gekoppeld aan het profeteren. Profeteren, dat was de meest logische gaven om te verwachten. Bovendien had Jezus gezegd dat als de Heilige Geest zou komen, Hij hen alles zou leren en te binnen zou brengen wat Hij aan hen geleerd had (zie: Johannes 14:26). Het bijzondere van de uitstorting van de Heilige Geest op Pinksteren is dat Handelingen 2:4 het volgende meldt: “En zij werden allen vervuld met de Heilige Geest en begonnen te spreken in andere talen, zoals de Geest hun gaf uit te spreken.” Tongentaal, het was een compleet nieuwe gave die spontaan ontstond toen de groep christenen tijdens Pinksterfeest vervuld raakte en de deze gave stond dus in verband met de opdracht om te wachten op kracht.
Waarom kreeg de eerste gemeente “tongentaal” als nieuwe gave op het Pinksterfeest?
Waarom deze gave? Waarom kreeg de eerste gemeente “tongentaal” als nieuwe gave op het Pinksterfeest?
- Aangezien de belofte van de Heilige Geest niet alleen voor de Joden was maar ook voor de rest van de wereld, wilde God deze boodschap ook laten klinken in de talen van deze volken. Tongentaal is dan ook niet geheel verbazend een onderdeel van de gereedschappen die we als gelovigen hebben gekregen om de zendingsopdracht uit te voeren (Markus 16:15-18).
- Het verstaanbaar zijn op Pinksteren voor de hele wereld, is het tegenbeeld van de taal verstoring bij Babel. Het is de nieuwe hemelse taal die eenheid mogelijk maakt. We verstaan elkaar weer. God laat zien dat er onder Jezus als hoofd en door de vervulling met de Heilige Geest er een nieuwe eenheid mag ontstaan is en die eenheid wordt uitgedrukt door een nieuwe taal.
- Zoals de tabernakel en de tempel vervuld werden door de Heilige Geest met als gevolg dat God daar ging spreken, zo mag ons lichaam, als nieuwe tempel, ook vervuld raken met als doel dat God door ons heen gaat spreken. Het spreken in tongen maar ook het profeteren zijn daar uitingen van.[1]
- Het spreken in tongen is het teken dat het meest moeilijk tembare onderdeel van de mens, de tong zich overgeeft (zie: Jakobus 3:2-12).[2] En niet alleen de tong geeft zich over maar ook ons verstand. Als we bidden in tongen blijft volgens 1 Corinthe 14:14 ons denken, ons verstand onvruchtbaar. Ik geloof dat met Pinksteren deze volledige overgave centraal moest staan. Jezus had het sterven aan zichzelf voorgeleefd. Jezus had laten zien dat dat de sleutel was voor zowel onze relatie met God[3] als voor het ontvangen van kracht. Het sterven aan onszelf is de stap voordat we vrucht kunnen dragen (zie Johannes 12:24) of zoals Johannes de doper zo mooi zei: “Hij moet meer worden, ik echter minder.” (Johannes 3:30)
- Bij de vervulling van de Heilige Geest staat de manifestatie van de Geest centraal. Het gaat om de liefde en kracht die los komt. Hetzelfde zien we bij tongentaal. Door tongentaal worden we ons bewust van een nieuwe bovennatuurlijke realiteit, kunnen we heerlijk God aanbidden[4] in een nieuwe liefdestaal en zien we kracht los komen.[5] Het is in mijn beleving vreemd als christenen hier niet naar verlangen, het is namelijk een geweldige gave van de Heilige Geest.[6] De eerste gemeente had deze nieuwe gebeds- en aanbiddingstaal nodig. [7]
Wat is tontgentaal?
Als Paulus onderwijs geeft over tongentaal dan heeft hij het over het spreken van talen van mensen en van engelen (1 Corinthe 13:1), talen die jezelf niet kent. Hij noemt het geheimenissen die we door onze geest uitspreken naar God (1 Corinthe 14:2). Geheimenissen die door het uitspreken opbouwende kracht hebben (1 Corinthe 14:4). Bestudeer je heel hoofdstuk 14 dan blijkt dat deze gave in drie vormen naar voren komt, namelijk in de vorm van gebed, aanbidding en profetie.
Persoonlijk vind ik het meest typerende van Paulus onderwijs over tongentaal vers 14 en 15 waar staat: “Want indien ik bid in een tong, bidt mijn geest wel, maar mijn verstand blijft onvruchtbaar. Hoe staat het dan? Ik zal bidden met mijn geest, maar ook bidden met mijn verstand; ik zal lofzingen met mijn geest, maar ook lofzingen met mijn verstand.” (1 Corinthiërs 14:14-15). Paulus leert hier dat de Heilige Geest iets met de menselijke geest doet waardoor we vanuit onze menselijke geest in tongentaal kunnen spreken. De Heilige Geest laat ons ontdekken dat we niet alleen verstand en gevoel hebben maar ook een geest. [8] We zijn geestelijke mensen zijn die met hun geest, als deze onderworpen is aan Gods Geest, over bovennatuurlijke vaardigheden beschikken. Vaardigheden die we blijkbaar door onze wedergeboren geest kunnen activeren.
Deze ontdekking sluit aan bij Paulus’ gebed in Efeze 1:17-21. Een gebed waarin Paulus bidt voor de verlichtte ogen van het hart zodat we ontdekken hoe rijk de heerlijkheid is die we erven en hoe “allesovertreffend de grootheid van Zijn kracht is aan ons die geloven,…” Kracht ontdekken dus! De nieuwe gebedstaal staat daarmee in direct verband met de opdracht van Jezus om vanuit Zijn kracht te getuigen. Het moet dan ook wel een impact hebben gemaakt op de discipelen.
Tongentaal als keurmerk en onderdeel van het basispakket
Als we het boek Handelingen verder lezen dan zien we dat tongentaal als een soort keurmerk ging gelden, als een onbetwist teken dat iemand overstroomde van de Heilige Geest. Je kan dit lezen in Handelingen 10:45-46 en Handelingen 19:6. In deze teksten wordt de koppeling tongentaal en vervulling met de Heilige Geest neergezet, ook wordt er daar gesproken over de waterdoop. Je zou kunnen zeggen dat oorspronkelijk de doop in water, de doop in de Heilige Geest en het spreken in tongen als één geheel werd gezien. Het basispakket wat je krijgt als je tot geloof komt[9]. Wat je door de geschiedenis heen ziet gebeuren is echter dat er steeds meer tijd tussen de diverse elementen komt. Als iemand tot geloof komt duurt het tegenwoordig vaak een poos voordat iemand in water gedoopt wordt. Vaak duurt het ook even voordat iemand vervuld wordt. Het komt tevens herhaaldelijk voor dat het spreken in tongen pas later op gang komt dan het eerste moment van vervulling. Wij verlengen maar al te graag een proces wat God in die tijd vaak veel sneller deed. Doordat er bij ons meer tijd tussen de verschillende onderdelen zit, zien we het ook niet meer als één geheel.
Is het spreken in tongentaal voor elke christen weggelegd?
De volgende vragen die we ons kunnen stellen zijn deze: “Sprak iedereen in de Bijbel gelijk in tongen toen hij of zij vervuld werd?” en: “Kan je vervuld zijn met de Heilige Geest en toch nog niet in tongentaal spreken?”[10] Als we de gebeurtenis lezen op de Pinksterdag is het mijn indruk dat iedereen die vervuld werd in tongentaal sprak. Later in de tijd van Paulus, moet Paulus echter constateren dat niet iedereen die vervuld is met de Heilige Geest in tongentaal spreekt. Sommigen, die wel andere gaven van de Heilige Geest hebben en dus wel vol zijn van de Heilige Geest, spreken niet in tongen (1 Corinthe 12:30). In 1 Corinthe 12:7 zegt Paulus dat aan een ieder de openbaring – of hoe je het ook kan vertalen: de manifestatie – van de Geest is gegeven. Deze manifestatie werkt een heel scala van gaven uit waaronder ook tongentaal. Aan de ene kant vindt Paulus deze diversiteit prima, aan de andere kant zou hij graag willen dat iedereen in tongen zou spreken (1 Corinthe 14:5).
Een vraag die dan snel naar voren komt is deze: Kan iedereen die in tongentaal wil spreken dat ook doen? Heeft ieder christen deze gave ontvangen? Paulus schets op dit gebied twee lijnen. Aan de ene kant zegt hij dat de Geest uitdeelt gelijk Hij wil (1 Corinthe 12:11), aan de andere kant mogen wij streven naar de hoogste gaven (1 Corinthe 12:31). Paulus wijst dus aan de ene kant naar het soevereine handelen van de Heilige Geest en schetst daarbij een actief en niet een passief ontvangen. Zet je er voor in, vraag het aan God, maar wees niet krampachtig.
Een andere Bijbelse invalshoek is deze: We hebben de Heilige Geest gekregen en de Heilige Geest kan in tongen spreken. Met het ontvangen van de Heilige Geest hebben we in principe alle gaven gekregen. We mogen nu de Heilige Geest vragen om als onze leermeester deze gaven leren te gebruiken, deze onder de knie te krijgen. We mogen ontdekken wat Hij allemaal door ons heen kan en wil doen. We mogen zelfs verwachten dat Hij ons dit zal leren! Waarom zou de Bijbel ons ander oproepen om te bidden in de Geest (Efeze 6:18) als dit niet voor ons is weggelegd? De Bijbel roept op om ons geloof op te bouwen door deze gave (1 Corinthe 14:4, Judas 1:20) en aangezien we dat allemaal nodig[11] hebben ligt daar een verwachting dat deze gave voor ons klaarligt om gebruikt te worden.
Veelmeer mogen wij ons afvragen of de kerk niet kracht verliest als wij dit cadeau van God onuitgepakt laten liggen. [12] Als deze gave ons geloof opbouwt en als door geloof kracht wordt vrijgezet, dan zijn we niet slim bezig als we niet regelmatig in tongentaal bidden. In de Bijbel zien we dat zelfs Jezus in sommige plaatsen weinig wonderen doen vanwege het gebrek aan geloof (Mattheüs 13:58). Naar mijn idee is er een verband tussen gebed (en dan vooral het bidden in tongen), groei in geloof en uiteindelijke kracht die vrijkomt (zie ook: Lucas 5:16-17, Mattheüs 17:20-21). [13]
Hoe ontvang je het en hoe begin je?
Als je nog nooit in tongentaal hebt gesproken dan is het soms best lastig om je er iets bij voor te stellen hoe dat dan zal zijn. Hoe zal het voelen als je tongentaal ontvangt? Moet je gaan bidden om te ontvangen, moet je het gewoon gaan spreken? En hoe weet je nu dat je het ontvangen hebt? Dat zijn allemaal hele normale vragen, die de meeste mensen gesteld hebben toen ze voor het eerst in aanraking kwamen met tongentaal. Omdat mensen verschillend zijn, is de manier waarop zee het ontvangt vaak ook verschillend. Sommige mensen krijgen woorden in hun hoofd en beginnen het dan hardop uit te spreken. Anderen bidden iemand na en ontvangen op deze manier tongentaal. Weer anderen zijn aan het bidden en opeens merken ze dat ze niet meer gewone woorden aan het bidden zijn, maar bidden ze tongentaal. Anderen worden midden in de nacht wakker van zichzelf omdat ze in tongen aan het spreken zijn. God weet dat mensen verschillend zijn en komt daaraan tegemoet. Er is dus ook geen standaard formule om in tongen te gaan spreken. Wel zijn er een paar dingen die kunnen helpen.
Wat helpt?
1. Verlang naar tongentaal
Als je ergens niet naar verlangt of iets eigenlijk niet wilt, dan is het ook moeilijk om het te ontvangen.[14] Bijvoorbeeld net als iemand die een cadeau krijgt maar eigenlijk niet weet wat hij er mee moet. Dat zie je ook vaak bij kinderen. Als je ze een cadeautje geeft wat ze eigenlijk niet willen, of wat ze niet begrijpen, dan wordt het vaak achteloos aan de kant gelegd en niet gebruikt. Dit gebeurt ook vaak bij tongentaal. We weten soms niet echt wat we er mee moeten, wat is het nut ervan en dus strekken we er ons ook niet echt naar uit. Toch is tongentaal iets heel moois[15], en is het ons verlangen zeker waard.[16] Als je naar God uit dat je graag in tongen wilt spreken en tot Hem bid om deze gave, dan zal Hij je dat geven, daar mag je op vertrouwen. Vervolgens mag je het gewoon uit gaan proberen.[17] God werkt bij iedereen anders. Je kan het onder hand oplegging ontvangen, maar ook gewoon in je slaapkamer. Sommige mensen voelen zich niet veilig genoeg in een zaal met mensen, waardoor ze blokkeren. Het kan dan maar zo zijn dat het thuis wel lukt.
2. Overwin barrières
Omdat tongentaal iets bovennatuurlijks is, vinden wij dat als mens vaak een beetje lastig. Wij zijn namelijk gewend om alles vanuit het natuurlijke te bekijken waardoor het soms moeilijk is om goed om te gaan met een gave die zo bovennatuurlijk is als tongentaal. Daarom is het belangrijk om eventuele barrières te overwinnen. Deze komen voornamelijk voort uit angst: wat als…
Controle: Wij mensen zijn gewend precies te weten wat we uitspreken. Wij hebben onze spraak onder controle. Tongentaal is iets wat je niet onder controle hebt.[18] Je weet niet wat je uitspreekt, en meestal weet je ook niet wat het betekent. Dit vraagt een volledige overgave aan God.[19] Wees daar relaxt in en probeer je te ontspannen. Wat je wel onder controle hebt is wanneer je begint met het spreken in tongen en wanneer je stopt. Je kan de Heilige Geest vertrouwen dat hij aansluit bij hoe jij in elkaar zit.
- Redenatie: In onze westerse cultuur zijn wij gewend om alles te beredeneren.[20] Ons verstand bepaald welke keuze wij maken. Met tongentaal wordt je verstand niet gebruikt maar je geest juist wel.[21] Dat is voor ons vaak best moeilijk. Maar als je tongentaal wilt beredeneren dan is het heel lastig om het te ontvangen. Je mag feitelijk je verstand even uitschakelen.
- Straks bedenk ik het zelf.[22] Theoretisch is dat mogelijk, maar zou dat heel erg zijn? Hooguit spreek je met de beste bedoelingen onzin. Heel veel dingen die je in het leven leert beginnen met vallen en opstaan. Leren je overgeven aan God is hier één van. Je woorden zullen in het begin misschien minder raak zijn dan als je daar verder in groeit. Ook in tongentaal kun en mag je groeien. Als je per ongeluk zelf wat bedenkt dan vind God dat heus niet erg. Net als een kind dat leert bidden.
- Straks spreekt niet God maar satan door mij heen[23]: Dat is onmogelijk! Als je God iets vraagt, dan kan satan daar niet zomaar tussen komen. Sommige mensen zijn bang dat ze aan vloeken zijn in bijvoorbeeld het Chinees. Dat is niet waar. Als je God vraagt om een brood zal Hij je geen steen geven en zeker niet iets van satan.
Uiteindelijk komt het er bij alle barrières op neer dat we ons mogen overgeven aan God. Hij is degene die we mogen vertrouwen.
3. Ontspannen ontvangen
Zoals ik eerder als zei is dat erg verschillend. Wat heel belangrijk is, is ontspannenheid en overgave aan God. Concentreer je op je God en ga Hem aanbidden en tot Hem bidden. Probeer niet krampachtig heel veel te zeggen tegen God. Het werkt soms een beetje zoals van Nederlands overgaan op Engels. Zolang je Nederlands blijft praten, praat je geen Engels. Maar zolang je Nederlands praat, praat je niet in tongen. Probeer in geloof woorden uit te spreken. Soms helpt het om iemand na te bidden. Vaak helpt het ook als anderen onder handoplegging voor jou bidden. Het kan zijn dat het niet in één keer lukt. Blijf je er dan naar uitstrekken in je eigen gebedstijd.
4. Blijf het doen!
Als je het ontvangen hebt, blijf dan in tongen bidden.[24] Tongentaal is iets waar je in kan groeien. Soms ontvang je aan het begin maar twee woorden en begin je die uit te spreken. Net als een baby die brabbelt in het ‘Nederlands’, zo brabbelen wij ook in tongentaal. Maar God kan dat uitbreiden en ook daar mag je je naar uitstrekken als je al in tongen spreekt. Daarnaast vragen veel mensen zich af wat het nou voor nut heeft als ze eenmaal tongen spreken. Ze ervaren soms niets, en hebben niet de indruk dat het iets doet.[25] Omdat je verstand vruchteloos blijft, lijkt en voelt het spreken in tongen soms ook vruchteloos. Dat is het niet! Bidden is nooit vruchteloos, en door het spreken in tongen kun je dit veel langer volhouden dan als je met je verstand zou bidden. Daarnaast vergt het wel training om echt een tijd in tongen te bidden. De eerste keer dat ik vijf minuten achter elkaar in tongen bad, duurden voor mijn gevoel heel lang. Als je een half uur in tongen gaat bidden, lijkt het helemaal lang. Maar vaak is er juist na een langere tijd achter elkaar in tongen bidden een geestelijke doorbraak merkbaar.[26]
Voetnoten
[1] As we began to pray, the Holy Spirit moved among us, as was normal at our prayer meetings. Most were praying in tongues when this Jewish man fell to his knees and called out to Jesus to forgive him. We were quite shocked as we did not know what had happened to him. After he recovered from his experienced, he told us that he heard someone praying and worshiping in fluent Hebrew. The words spoken praised the Lord and talked of the Savior, Jesus Christ. Many other students came to the Lord as a result of this one event. Nonetheless, if there is a message in tongues and there is no one to interpret, the world will not come to an end and neither does the Kingdom of God hang in the balance. The meeting simply proceeds and the one who spoke the message in tongues will need to be more careful to be sure God is moving through him or her before speaking. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[2] When we pray in tongues, we bypass the human will and human desires. Thus we bypass the very human resistance that normally accompanies the thought of doing something we don’t want to do. You see the Holy Spirit searches out the needs of the heart and prays for us in tongues. He does not ask our permission. We have already given Him permission when we gave our tongue to Him. Now He is free to work in us, through us, and among us. We have given the Lord free reign. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[3] Surrender to the Lord is always the key to progress in our lives. As long as we are surrendered to Him, we experience growth, peace, and a sense of real spiritual adventure. The baptism of the Holy Spirit and praying in tongues is the next step of your personal development and eternal purpose for living. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[4] Your prayer language is an integral part of this relationship with your Lord. Your prayer language is worship. It is a language that speaks heavenly sweet nothings to your Lord and Father. It worships and extols the Lord, lifting your heart to Him and your spirit to the heights of all God has for you. Your prayer language understands how you feel about the Lord and worships Him with words that best describe how you feel. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[5] In his foreword to The Young Church in Action, his translation of the book of Acts, J. B. Phillips says, ‘‘We cannot help looking wistfully at the sheer spiritual power of the minute young Church, which was expressed not only by healing the body, but ‘by many signs and wonders’ which amply demonstrated the fact that these men were in close touch with God.’’ This is why we need to gain more understanding of this phenomenon of speaking in tongues. We must try to learn God’s purpose in setting this gift in His Church. It is not a turning to something bizarre, out of boredom with the present-day Church; nor a seeking after experience for experience’ sake. Rather, it is a key which God has brought back to His Church—perhaps a very small key, but nevertheless a key—for recapturing the power of the young Church. (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[6] When you pray in tongues, it will remind you of your heavenly Father’s love and all He has planned for you. It always gives me great peace and reassurance when I pray in tongues. Praying in tongues will undoubtedly do the same for you. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.) One pastor who came into this experience characterized it in this way: ‘‘It seems as though every gift and every blessing which I have already experienced in the Lord is refreshed and revitalized.’ (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[7] Speaking in tongues carries many benefits for our spiritual lives. The more I speak in tongues, the more I flow as one with the Holy Spirit. When I am exhausted and weary, praying in tongues brings refreshing to my spirit and soul. It is like being in a flowing river on a hot day. Apostle Paul applied Isaiah 28:11-12 to the experience of speaking in tongues in First Corinthians 14:21. Isaiah prophesied, “‘This is the rest with which You may cause the weary to rest,’ and, ‘This is the refreshing.’” Speaking in tongues causes the river of God to flow through us, bringing refreshing and rest in the Lord (see John 7:37-39). (Hamon, B., 2012. Seventy reasons for speaking in tongues: your own built in spiritual dynamo, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[8] We are accustomed to thinking of edification in purely intellectual terms. But Paul says specifically that when you pray in tongues your mind is ‘‘unfruitful.’’ When you exercise this gift in your private devotions, some other part of you, besides the intellect, is being built up. (In the private use of the gift, interpretation is not necessary, 1 Cor. 14:28.) The edification spoken of in this verse has the total person in view. It might be well to say a word about some of the testimonies people give after experiencing this gift: Oh! Suddenly I was just overflowing with love and peace and joy—all the fruits of the Spirit blossomed in an hour. . . .The Word of God almost jumped off the page at me, with new meaning and power. . . .I can witness with such ease. . . .Even family and business affairs have undergone near-miraculous changes! (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[9] The gift of one’s spirit prayer language comes with the baptism of the Holy Spirit. The gift of the Holy Spirit is for every Christian to receive and practice, just as every Christian is to receive water baptism. The Holy Spirit’s gift of speaking in tongues is part of the practices and doctrines of the New Testament Church. Therefore, it is essential that we be thoroughly established in the biblical truth of the gift of the Holy Spirit, its purpose, and all of the valuable benefits of praying in our spirit language. (Hamon, B., 2012. Seventy reasons for speaking in tongues: your own built in spiritual dynamo, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[10] ‘Do you have to speak in tongues when you receive the baptism with the Holy Spirit?’’ Speaking from Scripture, one would have to answer, ‘‘No, there is nothing in Scripture that says you have to speak in tongues.’’ But this is a little like a child who would ask, ‘‘Do we have to have presents in order to celebrate my birthday?’’ We could certainly answer that child, ‘‘No, you don’t have to have presents on your birthday.’’ But it is hard to imagine many children taking delight in that answer—or asking the question in the first place. Why not look at the question of speaking in tongues from a positive viewpoint, with childlike expectancy? ‘‘You mean that if I receive the baptism with the Holy Spirit, I can also have the gift of speaking in tongues?’’ (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[11] This is a gift that every believer can use with benefit. If a member of the church is sick, it is not necessary that every member have the gift of healing; one member with the gift would be sufficient. Every member, however, needs to maintain a private devotional life, and therefore every member can benefit from this wonderful gift. The main blessing of the gift of tongues is in one’s private devotions. The Lord, speaking by the apostle Paul, says, ‘‘I want you all to speak in tongues’’ (1 Cor. 14:5, emphasis added). Ask yourself, ‘‘Why do I want this blessing?’’ It is a part of what you may receive through receiving the baptism with the Holy Spirit, and Christ tells us what that is for in Acts 1:8: ‘‘You shall be my witnesses.’’ If you yearn to be a better witness for Christ, for Him to have a deeper grip on your life, this blessing is for you. Put it to the Lord in prayer. Tell Him the desire of your heart and ask Him to guide you. You may feel led to wait a time, or you may feel ready at once to seek the blessing. (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[12] On a recent trip to Italy, I closed the Sunday morning meeting with an invitation to pray for folks, as I usually do. On this particular morning, I was surprised when a teenage girl dressed in Goth came forward for prayer. She waited patiently as I prayed for others ahead of her. I looked at her again and again, trying to get a sense of her deepest need. I was not sure if she had come by choice or by decree, but she was there nonetheless. Her lips, tongue, nose, ears, and eyebrows were pierced, and she wore typical Goth jewelry in every piercing. She showed no emotion as she waited for me. When I finally approached her, she simply closed her eyes without a gesture of any kind. I took her hands into mine and began waiting for the Lord to tell me something, but I did not have an idea about how to proceed. I finally decided to simply pray for her in tongues knowing that whatever the need, the Holy Spirit would find it out and pray for her through me.
I could sense the Holy Spirit probing her spirit when suddenly she began to weep. I continued praying, realizing that the Lord had landed on an important issue in her life. Unfortunately for me, I had no idea what it was. Several minutes passed and the urge to pray only grew stronger. I had learned long ago not to rush to the work of the Spirit. If it took longer than expected, then the others would just have to wait. I cannot stop until I feel in my heart that the prayer is over. By now the girl’s parents were with her, also praying quietly. I could see the hope and the urgency in their eyes. Their love for her was strong. I knew this day would be a turning point in her life. As my prayer in tongues for her grew in intensity, her tears grew more uncontrollable. I knew God was doing something for her, moving a mountain that only she knew existed. After 20 minutes or so, the prayer subsided. I had a release from the Lord, but I did not know what, if anything, had happened. The only thing I knew for certain was that the prayer was intense and landed on a place in her that was most desperate. As she continued to sob, her parents took her back to her seat. I could see the disappointment in their eyes. All I could do was trust the Lord that His will was done.
Some may ask why I did not pray for her so she could understand me. Some would wonder why I did not cast out a devil or give her a verse from the Bible. My goal, however, when I pray for someone is to be as true to the moving of the Holy Spirit within as I can possibly be. I don’t want to say something that God is not saying. I don’t want to make something up to make anyone feel better. The worst thing you can do for someone is misrepresent the Lord. It is bad for them and for the work of the Lord in their lives. It is also bad for me. If I minister in a way that is not consistent with what God is saying, how will He trust me in the future to reach one of His own?
The meeting ended, and the afternoon was full of conversation about the morning service and this young teen in particular. The conclusion was as it always is: Trust the Holy Spirit and His work in the hearts of His people. That evening the service was in the same church as the morning service. People gathered and all was as it should be. I again closed the meeting with a call to prayer. I began praying for a young teen. She had a beautiful smile and a look of utter contentment. Suddenly Pastor Pietro interrupted me with a shocked look on his face. “Pastor Don, do you recognize this girl?” I looked at her closely, but was certain I had never seen her. “No, I never saw her before in my life.” When Pastor Pietro translated my response to the church, everyone laughed and began to praise the Lord. The young girl looked at me and said, “God moved a mountain for me this morning when you prayed for me.” I was shocked with disbelief! How could this be that Goth girl I had prayed for in the morning? She was completely changed. The facial jewelry was gone, her color was changed, and her clothes were completely different. Her parents wept with joy, and we all paused to thank God for His miracle-working power. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[13] Speaking in tongues is certainly not necessary for salvation, but it is a wonderful asset for prayer and for helping us grow in effective ministry and in the grace and knowledge of the Lord. I believe, therefore, that it is available for every born-again follower of Christ who desires it and seeks it humbly and in faith. (Chavda, M., 2011. Hidden power of speaking in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[14] It is not likely, however, that you will receive this blessing unless you do desire it. Some people say, ‘‘If God wants me to have the gift of speaking in tongues, He will give it to me.’’ This reflects a certain piety on the surface, but this is not the way God deals with us. God does not force His gifts upon us. He makes them available, then encourages us to ‘‘ask . . . seek . . . knock.’’ In 1 Corinthians 14:1, we are specifically commanded to ‘‘earnestly desire the spiritual gifts,’’ for unless there is the hunger of desire, there is no real receptivity. Those who have a deep hunger for God and are prepared to seek earnestly the fulfillment of that hunger, without any qualifications except those imposed by Scripture itself, receive this blessing the most readily. (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[15] God wants to communicate with us and through us. There is much He has to say and much He wants us to do. It is an exciting possibility to colabor with the God of eternity. The Lord has provided, through the blood of Jesus, many ways to pray and fellowship directly with Him. Certainly, one of the most profoundly unique ways is speaking in tongues. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[16] When I do not know how to pray about a certain situation—which is often—I will simply pray for that issue in my prayer language. (See Romans 8:26.) Sometimes the Lord will give me some clarification, but often He will not. Nonetheless, I am comforted greatly with the knowledge that He knows the answer and that my prayer in tongues is the precise prayer that needs to be prayed. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[17] Speaking in tongues is essentially an act of faith. An act of faith involves two things: the act of the believer and the response of God. An act of faith always involves a venture, a ‘‘risk.’’ Arnold Bittlinger makes the following appropriate observation: ‘‘In Joshua 3:8–9, 13 we read how the Lord tells Joshua, ‘You shall command the priests who bear the ark of the covenant, ‘‘When you come to the brink of the waters of the Jordan, you shall stand still in the Jordan.’’ And Joshua said to the people of Israel, ‘‘When the soles of the feet of the priests who bear the ark of the Lord, the Lord of all the earth, shall rest in the waters of the Jordan, the waters of the Jordan shall be stopped from flowing, and the waters coming down from above shall stand in one heap.’’‘‘The priests actually had to dip their feet in the brink of the water,’’ Bittlinger points out. ‘‘That was their act of faith. It involved a risk: The risk of getting all wet and looking foolish before the people, should God fail to keep His side of the bargain! But when they took this step of faith, God stopped up the waters (Joshua 3:16). (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[18] Every time you pray in tongues, you are reminding yourself that your life is not your own, that you have submitted it to the Holy Spirit. Your prayer tongue bypasses your brain and the resistance of your will because you do not want your doubt or fear to interfere with God’s work within your life. Every time you pray in tongues, you are renewing your commitment to allow God’s will to overrule your will. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[19] However, you are not being controlled by human nature; you are being controlled by the Spirit—if God’s Spirit lives in you… (Romans 8:9). (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[20] We are trained to reject anything that cannot be touched by at least one of our natural senses, these spiritual senses are either ignored or outright rejected.This is where science makes its fatal error. Science demands that everything must be verifiable by at least one of the five senses. Therefore, all dimensions of existence must submit to the dimension in which we live in order to be accepted. Of course, it is this typical human arrogance that demands all life submit to humanity’s rules of engagement, no matter how archaic and closed-minded those rules may be. Religion, in general, has done the same thing over the years. Even as the human spirit has craved fulfillment, the self-appointed powers of religion and science determine what is real and what is not real. Every dimension has its reality. The adventurer within will explore and discover the wonders of these realities.
Martin Luther once said, “Faith takes you where reason alone cannot take you.” When we see into other dimensions, we understand so much more; for we are multidimensional people, designed to live and function inter-dimensionally. (Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[21] What blessing can it be to pray when you have no idea what you are praying about? Actually, this is one of its greatest blessings—the fact that it is not subject to the limitations of your human intellect. The human mind, wonderful as it is from the hand of the Creator, has limited knowledge, limited linguistic ability, limited understanding, and furthermore is inhibited with all manner of prejudice, little and large. Speaking in tongues is a God-appointed manner of praying that can bypass the limitations of the intellect. (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[22] This writer had the opportunity to visit with Professor Eugene Rapp, world-famous linguist at the University of Mainz, Germany. He spoke some forty-five languages and was a specialist in West African dialects. He gave me a practical demonstration of coming into contact with a completely unfamiliar language. He read some lines out of one of his recent works: The Gospel of John in the language of a small West African tribe. To my unschooled ear it sounded like little more than a series of animal grunts. I have never heard any speaking in tongues that sounded so primitive. If I had heard sounds like that in a prayer meeting, I might have been tempted to dismiss it as gibberish. Yet this was a known language of the earth. (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
The first test usually comes almost at once: It is the temptation to think, ‘‘I am just making this up.’’ This is a natural thought, for the interaction between the believer and the Holy Spirit is so subtle that it is hard to draw a clear line between my speaking and His prompting. The temptation, when this thought comes, is to draw back and deny the gift, or to quit using it. Our ultimate confidence cannot be the experience itself, but God’s Word. He has spoken in the Scripture concerning this gift, and I have come to Him, my heavenly Father, to receive it. He has promised not to give me a stone when I ask for bread (Matt. 7:9). (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[23] Speaking is the unique ability of man that the animal world does not have. Animals can communicate with sounds, but they do not speak in a word language. Man has the ability to learn with his mind and speak with his mouth many different languages.Those who have been born of the Spirit and baptized with the Spirit receive a spirit language. This gives the believer a private communication line direct to God’s throne which cannot be understood or hindered by the devil or natural man. It is like having one’s own private telephone to Heaven. (Hamon, B., 2012. Seventy reasons for speaking in tongues: your own built in spiritual dynamo, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[24] I went back to my room and lay on my bed, praying and singing in tongues. The strength of His Presence was something I had not experienced before that night. The more I prayed in tongues, the more comfortable I was with it. I discovered I could pray in tongues in my mind without uttering a word with my mouth. I discovered that the more I prayed, the more I wanted to pray. My prayer language grew stronger and stronger. It wasn’t long before I felt completely comfortable with this experience and I loved praying in tongues.( Nori, D., Sr, 2009. You can pray in tongues, Shippensburg, PA: Destiny Image.)
[25] The second test usually comes after one has exercised the gift for a time—perhaps a few weeks or months. The initial joy and enthusiasm that one had in the use of the gift begins to fade. You can still speak in tongues as fluently as ever, but it doesn’t seem to be ‘‘doing’’ anything for you. It’s just a hollow shell, with no inner content. The temptation is to let the gift fall into disuse. This is a temptation one must resolutely resist. Every gift of God involves a stewardship of that gift. One who receives the gift of tongues must from the beginning take this stance: God has given me a gift that I shall use to worship Him all the rest of my life. (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
[26] One man expressed it this way: ‘‘Speaking in tongues was a spiritual breakthrough for me.’’ There is an awareness of having entered a vast new spiritual realm. And this leads to deeper study of the Scriptures, for one wants to know more about this realm that has suddenly taken on new reality. One suddenly finds himself able to understand the Bible far better. One young worker who received this experience said, ‘‘For years I have tried to force myself to read the Bible, but I never got anything out of it—I couldn’t seem to understand it. Now I read the Bible every day, and I always get some new thought or insight.’’ (Christenson, L., 2005. Answering your questions about speaking in tongues, Grand Rapids, MI: Bethany House.)
Responses