Van A naar Beter

De meest simpele definitie van leiderschap is mensen leiden van A naar beter. En binnen deze definitie hebben we te maken met drie dingen:
- De beginsituatie die we A noemen.
- Het veranderingsproces wat we “leiden” noemen.[1]
- De eind situatie, het ideaal, het geen waarnaar toe je wil leiden. Hier “B” genoemd.
Voorbeeld: Een onveilige verkeerssituatie verbeteren
Het onderscheid dat “B” beter is dan “A” is dus essentieel. Dit onderscheid kan intuïtief plaatsvinden of wat veel vaker gebeurt door logica. Stel er vinden op een kruising veel dodelijke ongelukken plaats. Je ziet het en denkt: “dat moet beter kunnen.” Je visie wordt: “Een veilige verkeersituatie realiseren zodat er geen dodelijke ongelukken meer plaatsvinden op deze kruising .” Door middel van invloed uit te oefenen komen er verkeerslichten en heb jij leiderschap getoond.
Goed leiderschap staat los van het geloof of toch niet?
Goed leiderschap staat daarmee dan ook los van geloof. Iedereen kan een goed idee hebben en iedereen kan anderen aanzetten tot verandering. Toch geloof ik wel dat we door ons geloof een extra dimensie hebben. Ik geloof namelijk dat God de beste ideeën heeft. Voor mij is Hij de belangrijkste bron / bepalende factor. In het waarnemen en vaststellen wat “beter “ is, kan ik niet zonder mijn relatie met God. Henry en Richard Blackaby , twee christelijke schrijvers die veel over leiderschap hebben geschreven definieerde in hun boek: “Spiritual Leadership” geestelijk leiderschap als volgt: “To move someone to Gods agenda.” Zelf geloof ik dat dit de kern is van christelijk leiderschap: Mensen uitdagen om Gods wil te gaan doen!
Leiderschap begint bij waarnemen van de realiteit
Leiderschap begint dus bij waarnemen, waarnemen van de realiteit. Christelijk leiderschap begint logischer ook bij waarnemen, niet alleen de zichtbare realiteit maar ook van de geestelijke realiteit. Om dit goed en gebalanceerd te doen zijn Bijbellezen en gebed essentieel. Christelijk leiderschap begint bij luisteren en zoeken naar de wil van God voor je eigen leven en dat van anderen. Je kan als leider nog zo effectief mensen aansturen, veranderen, richting geven, als je eindbestemming niet Gods bestemming is dan ben je geen goede christelijke leider.
Stel jij hebt als jeugdleider het goed voor elkaar.
Je jeugdgroep groeit, iedereen is enthousiast over je jeugdprogramma. De jongeren komen zo graag omdat de verandering die jij hebt ingezet veel meer aansluit bij hun behoefte. De groep groeit ook geestelijk. Zij zijn zelf rijk op het gebied van geestelijke principes. Je zou zeggen helemaal goed. Weet je, hetzelfde dacht de rijke jongeling. Hij had de wet gehouden, was daardoor rijk geworden en vroeg zich af wat nu nog meer. En toen kwam Jezus en vroeg of hij Hem wilde volgen en of hij zijn rijkdom zou willen delen met de armen. Zijn rijkdom was echter zijn veiligheid en ja ,dat was moeilijk om op te geven. Stel God zou dat aan jouw jeugdgroep vragen, om van hun geestelijke rijkdom aan anderen te gaan delen, om hun veiligheid op te geven.
Hoe ze in Kenia de onveilige verkeerssituatie oploste
Aan het begin ik een voorbeeldje van een gevaarlijke kruising waar dodelijke ongelukken zich voor deden. Ik vertelde dat leiderschap inhield de situatie waarnemen, visie krijgen voor hoe het beter kan en vervolgens actie ondernemen. In mijn voorbeeldje gaf ik een typische reactie van een westerling. Zo van, ik zie een probleem en kom met de praktische oplossing, namelijk verkeerslichten. In Kenia pakten ze dit anders aan. En door hun aanpak hadden ze nog een veel beter resultaat dan alleen het voorkomen van verkeersdoden. Wat deden zij? Zij gingen bidden en God openbaarde hen dat er een heks in de streek actief was. De heks werd ontmaskerd en na dagen van gebed kwam er einde aan de hekserij. Niet alleen stopten de verkeersongelukken bij dat kruispunt, maar er kwam ook een geestelijke opleving in die kerk en in die omgeving. Verkeerslichten aanbrengen is op zich niet verkeerd, maar hun oplossing ging nog net een stapje verder en daarmee ook het effect van hun oplossing.
Responses